ZAKOŃCZYŁAM LECZENIE

Tak, napisałam dużymi literami byś skumał, ale jeżeli nie dowierzasz to używając caps locka napiszę jescze raz mój drogi czytelniku:

ZAKOŃCZYŁAM LECZENIE

W jakich okolicznościach o tym usłyszałam? Czy to już koniec diety, suplementacji, chemii, hipertermii, wyjazdów do Warszawy, do kliniki w Hannoverze? O tym dowiecie się w następnym odcinku...Żart. Nieśmieszny, ale zawsze jakiś.

 To było tak: Przyjechaliśmy standardowo do kliniki. Zostały mi zrobione badania krwi, i inne podstawowe czynności. Lekarz mnie w końcu przyjął. Pewna swoich dobrych wyników krwi, zasiadłam na krześle na przeciwko kobiety w niebieskim fartuchu. "Masz słabą morfologię. Nie dostaniesz chemii." Zawiodłam się, to nigdy nie jest dobra wiadomość. Trzeba wtedy dłużej zostać w Warszawie, traci się czas na bezczynność. Wróciliśmy więc do mojej cioci, gdzie spędziliśmy cały weekend. Moim zdaniem nie był aż taki stracony, można powiedzieć że udany. Byłam na wystawie samochodowej ( stare auta! najpiękniejsze są!) Spotkałam Abstrachuji! Nie jestem jakąś ich mega fanką, ale bardzo ich lubię. Oglądam ich od początku. Zrobiłam sobie z nimi zdjęcia, niestety bez Roberta, przyszedł później. Tata się wycwanił, i zagadał do kobiety która z nimi przyszła, chyba ich menadżerki i powiedział, że jestem chora i nie chce bym stała tyle czasu w kolejce w takim tłumie ludzi. Nie chciałam na początku tak iść na przód, uznałam że to nie fair. "Choroba też jest nie fair"- powiedział tata. W sumie ma rację. Zareagowałam tak, ponieważ nie lubię się wyróżniać w tłumie, nie chcę by ludzie patrzyli na mnie pod kątem choroby. Chciałam poczekać w kolejce tak jak wszyscy. Jak stanęłam przed moimi ulubionymi youtuberami, zmieniłam zdanie. Okazali się bardzo sympatyczni. Będę miło wspominać to spotkanie. Mój tata zawsze działa pewnie, nie wstydzi się niczego. Jest bardzo pewny siebie, też bym tak chciała. Wszystko załatwi, nawet na bezczelnego. W poniedziałek znów zgłosiliśmy się na morfologię i tu powtórka z rozrywki. Złe wyniki krwi. Wiecie co? Po raz kolejny uznałam to za znak. Pamiętacie, kiedy miałam radioterapię, miałam ciężkie oparzenia. Dosyć krótko byłam w domu, tym bardziej, że 80% czasu spędziłam na walczeniu z bolącym tyłkiem. Tak, takie realia bolało mnie siedzisko, teraz już wiecie. Po raz kolejny przypominam, na blogu jestem szczera. Wtedy chciałam mieć złe wyniki krwi, by zostać dłużej w domu. I dostałam półpaśca. Tym razem, uznałam taką morfologię za znak, że ja już tej chemii nie potrzebuję, mój organizm jej nie chce, bo już dawno jest zdrowy. "Miałaś dostać tą samą chemię, co ostatnio. " Po tych słowach się zagotowałam. Tą samą? Po co? Miałam dostać inną! Nie taką samą! Kiedy w końcu dostanę słabszą? Ciągle się wlewa we mnie dosyć ciężką chemię, na okrągło. Boją się o te 3 mm w płucach?  Oni od razu zakładają, że to zmiana nowotworowa, boją się o każdy szczegół. Takie jest podejście onkologów dziecięcych. Po badaniu okazało się bez zmian, nawet byłam w klinice w Hannoverze na laserach, które na sam przypadek miały je dobić. Ja, jestem pewna, że to nie jest zmiana nowotworowa, oni nie. Dlatego "chuchają" na mnie. Zdenerwowałam się. Serducho mi biło, łzy poleciały. Poszliśmy na oddział do mojej Pani doktor, by nam to wyjaśniła. Powiedziałam jej wszystko co mnie zdenerwowało, nawet na początku uprzedziłam, że jak będę niemiła to niech powie. Z emocji aż mnie żołądek rozbolał. Nie mogłam zrozumieć, na jakiej podstawie się we mnie jeszcze wlewa, że jestem za zdrowa na ten szpital, i że mam wrażenie że lekarze nie widzą tego jak ja dobrze reaguję na leczenie i jak dobrze się czuję. Po wyjaśnieniu okazało się, że stwierdzili że od wznowy w sierpniu ( zaczęło bardziej "świecić") minął za krótki okres czasu. Tak w wielkim skrócie. Generalnie ponoć było już dawniej w planach by podać mi te 4 cykle, chodź powiedziano mi że dostanę tylko dwa. No, nieważne. Dostałam propozycję, by wziąć te dwa cykle i skończyć, lub skończyć definitywnie. Mieliśmy się skontaktować telefonicznie. Po naradzie uzgodniliśmy, że nie wezmę tych dwóch cykli. Nie chciałam się truć niepotrzebnie. Jestem za zdrowa na to, heloł. Teraz tylko przyjazdy na kontrole. Oczywiście dalej kontynuuję "moje" leczenie. Dieta, hipertermia, ECCT (ubranie lecznicze), wit c, suplementacja, natlenianie. Będzie tego mniej i rzadziej. Ale będzie. 

Czuję, że moje życie normalnieje. Jeszcze trochę moja hemoglobina jest słaba, ale za miesiąc już moje samopoczucie będzie w końcu jak u zdrowego człowieka.... Matko, tak się przyzwyczaiłam do tego prawie ciągłego zmęczenia czy różnego rodzaju bólu, że tak dobre samopoczucie i to już ZAWSZE może być szokiem. Nie mogę się już doczekać!

ZUPA KREM Z BIAŁYCH SZPARAGÓW

Potrzebujesz: